Zondag 18 januari 2015 – Zondag in Hanoi

Lieve allemaal.

Onze laatste dag in Vietnam. Vandaag gaan we Hanoi verkennen.  Tegen 8 uur staan we op. We beginnen met een paar koppen koffie en we maken het reisverslag van gisteren. Harry verplaatst de foto’s van Thea’s camera naar de laptop en we maken een backup op een memorystick. Met deze bezigheden vergeten we helemaal, dat bij dit hotel het ontbijt inclusief was. Wanneer het tot ons door dringt, is de ontbijttijd al voorbij. Maar we zullen zeker zelf iets kunnen regelen.

Thea stippelt de route voor vandaag uit en we pakken onze rugzakken in.

Het eerste doel voor vandaag is de St. Jozef Kathedraal. Thea loodst ons er moeiteloos naar toe. Als goed Katholiek voelt ze gewoon aan waar ze de kerk kan vinden. Het past ook bij de zondag om naar de kerk te gaan. We ontbijten op een balkon van een restaurantje aan het plein voor de kathedraal. Heerlijk in de zon genieten we van een uitgebreid ontbijt. Thea heeft  Eggplant-soep met rijst en Harry neemt een Vietnamees ontbijt. Dit is een soort gefrituurde aardappelschijf met gebakken eieren, spek, tomaat en worstjes. In het restaurantje hangen posters van Albert Hein aan de muur met Nederlandse tekst erop. Een heel grappige gewaarwording. Op de trappen van de kathedraal worden bruidsfoto’s gemaakt.

We lopen om de kathedraal heen en Thea wipt even naar binnen, ondanks het verbod dat toeristen er op dit moment niet in mogen. In de Kathedraal vraagt een man aan Thea of ze een toerist is. Haar antwoord is:”I am Catholic”. Hij zegt dat ze dan moet gaan zitten en wijst haar een plek aan. De mis is bijna afgelopen, want de mensen wensen elkaar alle vrede en goeds toe en gaan te communie. Thea verlaat op dat moment de kerk, dat gebeurde vroeger ook wel tijdens de communie. Via het kloostercomplex rondom de kerk lopen we naar de volgende straat.

Als volgende doel voor deze dag staat het Ho Chi Minh complex op de lijst. Hier ligt Ho Chi Minh opgebaard. Twee maanden per jaar gaat hij naar Rusland om opnieuw opgebaard te worden. Het Ho Chi Minh complex is tegen de wil van Ho Chi Minh gemaakt. Hij had zelf een simpele crematie willen hebben. We zijn net op tijd om de wisseling van de wacht mee te maken. Helaas mogen we nog niet naar binnen, omdat het vanmiddag pas opengaat.

We lopen naar een botanische tuin verderop. Er zijn fitnesstoestellen en speelplekken voor kinderen. Een stel tieners is aan het dansen. In de verte horen we Karaoke. De populairste bezigheid in Vietnam. Thea kan het niet laten en probeert wat fitnesstoestellen. Bij een klein stalletje eten en drinken we iets.

Thea heeft op de kaart het West Lake ontdekt met tempel. Dat wordt ons volgende doel. Het is echter bijna niet te vinden. We lopen door een superdrukke lawaaiige straat en moeten volgens de plattegrond van de Lonely Planet gids ergens aan de rechterkant de Tay Ho tempel tegenkomen. Totdat Thea een bouwval als tempel ziet en vraagt aan een man of dat de Tay Ho tempel is. We gaan naar binnen, maar de tempeldeur is gesloten. Thea vraagt aan  een dame of we in de tempel kunnen en ze schudt haar hoofd. Thea wijst op het West Lake meer en vraagt met haar lichaam, hoe we daar kunnen komen. Ze wijst ons via gangetjes en steegjes, die naast de tempel lopen, de weg naar het West Lake meer met dezelfde naam als de tempel, Tay Ho. We zijn blij met de rust daar. Op het meer varen zwaanvormige bootjes met verliefde stelletjes. Heel romantisch. Het is een heel groot meer, wat vooral omringd wordt door  hoge flatgebouwen en grote complexen als gebouwen. Een soort skyline van Hanoi. Aan de kade drijft van alles in het water, afval, dode vissen en zelfs een dode rat. We vinden het hier niet zo aantrekkelijk om te gaan zitten en vervolgen onze weg door het meer de rug toe te keren.

Via  brede boulevards lopen we aan de andere kant langs het Ho Chi Minh complex naar het museum van fijne kunsten, het Fine Arts Meseum. Daar bekijken we keramiek, schilderijen en oude gebruiksvoorwerpen.

Dan is het volgende doel een oude tempel/Universiteitsbibliotheek.  De beelden stellen pauwen voor op de rug van schildpadden. De tempel heeft veel Chinese invloeden.

We zwerven wat door oude stadswijken en krijgen een goed beeld van het leven in Hanoi. Het valt op dat wat ooit mooie oude gebouwen waren, verwaarloosd worden. De tempels, die we gezien hebben, zijn over het algemeen niet zo goed bijgehouden en in de tempels is het kitsch gehalte hoog.

Het avondeten gebruiken we op een dakterras van een hoogbouw restaurant, waar we een mooi uitzicht over de stad hebben.

We kopen nog wat te eten en te drinken voor op onze hotelkamer. Daar pakken we onze rugzakken voor de laatste keer van deze reis weer in en praten nog wat na over de dag.

Het was een indrukwekkende dag.

Met lieve groet,

Thea en Harry